قیمت گذاری تبعیضی زمانی اتفاق می افتد که شرکت محصول مشابهی را به قیمت های مختلفی به فروش می رساند. کالا یا خدمات به دو یا چند قیمت است؛
حتی اگر این تفاوت قیمت مبتنی بر تفاوت بین قیمت تمام شده نباشد. قیمت‌گذارى تبعیضى اَشکال متفاوتى دارد که عبارتند از:
✅ قیمت‌گذارى مُبتنی بر مشترى (بر مبنای بخش های بازار): در این نوع قیمت‌گذاری، مشتریان براى کالا یا خدمتى مشابه، قیمت‌هاى متفاوتى مى‌پردازند. مثلاً موزه‌ها از دانشجویان و شهروندان سالخورده ورودی کمترى دریافت مى‌کنند.
✅ قیمت‌گذارى مُبتنی بر شکل (بر مبنای نوع محصول): در این نوع قیمت‌گذاری، گونه‌های مختلف کالا به‌طور متفاوتی قیمت‌گذاری می‌شوند اما تفاوت در قیمت‌گذاری با هزینه‌ی مربوطه تناسب ندارد.
✅ قیمت‌گذارى مَکانى (بر مبنای منطقه): در این نوع قیمت‌گذاری، حتى در صورت تشابه قیمت تمام‌شده؛ قیمت‌هاى فروش متفاوتى براى مناطق مختلف وضع مى‌شود. براى مثال، قیمت صندلى در بخش‌های سالن تئاتر یکسان نیست؛ زیرا تماشاگران، هرکدام‌شان مکان خاصى را ترجیح مى‌دهند.
✅ قیمت‌گذارى زمانى: قیمت فروش در فصول مختلف سال، ماه‌هاى سال، روزها و حتى ساعات مختلف روز متفاوت است. بعنوان مثال، بهای برق مصرفی در ساعت های اوج مصرف و روزهای کاری گران تر از بهای برق مصرفی در صبح ها و روزهای تعطیل است.
✅قیمت‌گذاری بر مبنای شبکه‌های توزیع: به عنوان مثال، قیمت نوشابه‌های کوکاکولا در رستوران‌های شیک، رستوران فست‌فود یا دستگاه‌های خودپرداز متفاوت است.
✅ قیمت‌گذاری بر مبنای تصویر ذهنی محصول: برخی شرکت‌ها به دلیل تفاوت تصاویر ذهنی یک محصول، دو قیمت متفاوت را برای یک محصول در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال، بسیاری از شرکت‌های عطرسازی، عطرهای خود را در دو نوع به بازار عرضه می‌کنند. یک نوع با بسته‌بندی مناسب و نام تجاری ناشناخته، و دیگری با بسته‌بندی زیبا و با نام تجاری شناخته شده می‌باشد