در برخی از استانداردها به این دو کلمه اشاره شده است و برای آن­ها تعاریف مختلفی آورده شده است، تشخیص این دو کلمه از هم کار آسانی نیست و در این مقاله قصد داریم به تفاوت آن­ها و ذکر مثال­ هایی از آن بپردازیم. در ادامه تعاریف مختلف این دو کلمه را در استانداردهای مختلف بیان خواهیم کرد:

هر دوی این کلمات “تصدیق” و “صحه گذاری” به مفاهیم، فعالیت ­ها و اقداماتی اشاره دارند که در فرآیند طرح ریزی، طراحی و ایجاد محصولات یا خدمات به کار می­ روند. در ابتدا لازم است که تمامی مشخصات فنی، خواست های مشتری، الزامات قانونی و جنبه­ های زیست محیطی و ایمنی و بهداشت تعیین شود و در مراحل آخر فعالیت­ های تصدیق و صحه گذاری، مالک را از برآورده شدن کلیه ­ی این الزامات، انتظارات و نیازها و… آسوده خاطر می­ نماید.

فرض کنید از شما خواسته می­ شود تا مواد غذایی تولید کنید تا در دمای بالا فاسد نشود. شما پس از تولید این مواد غذایی باید به مشتری خود ثابت کنید که این مواد غذایی در دمای تعیین شده­ ی وی دوام می ­آورد و برای مثال دلیل آن استفاده از مواد اولیه مقاوم در برابر گرما و وجود مواد نگهدارنده و…. می ­باشد. پس از پذیرش دلایل شما از مشتری، فرآیند “تصدیق” صورت گرفته است.

حال شما باید در شرایط موجود نیز به اثبات فرضیه ­های خود بپردازید. اگر به تولید انبوه این ماده غذایی پرداخته و پس از قرار گرفتن آن­ ها در شرایطی که مشتری تعیین کرده بود، دلایل شما تایید شود آنگاه می ­توان گفت که شما فرآیند “صحه­ گذاری” را نیز پشت سر گذاشته اید.

می­توان گفت تصدیق قبل از اجرا می ­باشد و فقط ارائه دلایل و اثبات را طلب می­کند، اما صحه گذاری پس از اجرا می­ باشد و باید در شرایط موجود آن­را بررسی کرد.

فرض کنید برای ISO17025 به شما آزمایشی را محول کرده اند. شما با بررسی تمامی جوانب و شرایط “تصدیق” می ­نمایید که می­ توانید این آزمایش را انجام دهید. اما اکنون و در زمان اجرا متوجه می­ شوید که تجهیزی را ندارید و تصمیم می­ گیرید با شبیه­ سازی از دستگاه دیگری استفاده کنید یا به گونه­ ای دیگر آن­را به اتمام رسانید که در این صورت شما “صحه­ گذاری نموده ­اید.