سیارک ها همواره از کنار سیاره ما عبور می‌کنند و حتی گاهی اوقات در آن سقوط می‌کنند و ویرانی زیادی ایجاد می‌کنند.
این در حالی است که درک این که این نوع تاثیرات در گذشته چقدر بوده و چگونه بر محیط زیست تاثیر گذاشته اند، برای محافظت از زمین و بشریت بسیار مهم است.
اکنون تحقیقات جدیدی که توسط شورای تحقیقات استونی منتشر شده، نشان داده است که تجزیه و تحلیل اجساد موجوداتی که در اثر برخورد سیارک ها کشته شده‌اند، می‌تواند به ما بیاموزد که چه میزان آسیب در محل چنین برخورد کیهانی رخ می‌دهد.
محققان گودال‌هایی را در لبه‌های چهار دهانه برخوردی شامل “کالی مین” (Kaali Main) و “کالی ۸/۲” (Kaali ۲/۸) در استونی، “موراسکو” (Morasko) در لهستان و “وایت‌کورت” (Whitecourt) در کانادا واقع در دو قاره مختلف که تاریخ برخورد در آن‌ها هزاران سال از هم فاصله دارد، برای تجزیه و تحلیل محتوای آن‌ها و نتیجه‌گیری در مورد تاثیرات چنین برخورد‌هایی با سیاره ما حفر کردند.
نتایج غیر منتظره
دکتر “ژوری پلادو” و دکتر “آرگو ژوله” از موسسه اکولوژی و علوم زمین در دانشگاه “تارتو” (Tartu) می‌گویند: در کمال تعجب، ما در همه آن مکان‌ها یک چیز مشابه را پیدا کردیم؛ تکه‌های زغال چوب به اندازه‌های میلی‌متری تا سانتی‌متری که در موادی که در طول شکل‌گیری دهانه برخوردی به بیرون پرتاب شده‌اند، مخلوط شده و در همان نزدیکی دهانه قرار گرفته‌اند.
این مطالعه نتایج غیرمنتظره‌ای را نشان داد.
دکتر “آنیا لوسیاک” نویسنده اصلی این مطالعه از موسسه علوم زمین شناسی و آکادمی علوم لهستان و دانشگاه “اکستر” (Exeter) گفت: در ابتدا ما فکر می‌کردیم که این زغال‌ها در اثر آتش‌سوزی‌هایی که اندکی قبل از برخورد رخ داده‌اند، تشکیل شده‌اند و زغال‌ها در این موقعیت فرازمینی درهم پیچیده شده‌اند.
اما چیزی در این فرضیه درست نبود، تناقضات بسیار زیاد بودند. چرا کمی قبل از تشکیل چهار دهانه برخوردی کوچک که هزاران کیلومتر و هزاران سال از هم فاصله دارند، باید آتش‌سوزی‌های بزرگی رخ داده باشد؟
چرا چنین چیزی فقط در یک مکان بسیار خاص در نزدیکی دهانه یافت می‌شود؟ این منطقی نبود؛ بنابراین ما تصمیم گرفتیم که بیشتر بررسی کنیم و خواص قطعات زغال چوب را که با مواد بیرون رانده شده از دهانه‌های برخوردی سیارک ها مخلوط شده بودند، تجزیه و تحلیل کنیم و آن را با زغال‌های حاصل از آتش‌سوزی مقایسه کنیم.
مشابه با تحقیقات جنایی
محققان کار خود را با یک کارآگاه جنایی مقایسه می‌کنند. آن‌ها از روش‌های شناسایی صحنه جرم برای ارزیابی و شناسایی آنچه در محل‌های برخورد می‌گذرد، استفاده کردند و دریافتند که خواص بقایای آلی تبدیل شده به زغال چوب منعکس کننده شرایطی است که تحت آن قرار گرفته‌اند.
پروفسور “کریس هرد” از دانشگاه “آلبرتا” می‌گوید: این مطالعه درک ما از اثرات زیست محیطی تشکیل دهانه برخوردی کوچک را بهبود می‌بخشد، به طوری که در آینده، زمانی که سیارکی را با عرض چند متر یا بیشتر کشف کنیم که تنها چند هفته قبل از برخورد به سمت ما می‌آید، می‌توانیم با دقت بیشتری اندازه و نوع منطقه تخلیه ضروری را تعیین کنیم.
وی افزود: تحقیقات ما ممکن است به یافتن دهانه‌های برخوردی جدید بر روی زمین کمک کنند. ما انتظار داریم که بیش از ۱۰ دهانه برخوردی که در ۱۰ هزار سال گذشته تشکیل شده‌اند و ما آن‌ها را گم کرده‌ایم، شناسایی شوند.
پروفسور “ویتک زوسینسکی” از دانشگاه “آدام میکیویچ” (Adam Mickiewicz) لهستان توضیح داد که باید آن‌ها را قبل از این که بستگانشان به شکلی غیرمنتظره به ما مراجعه کنند، پیدا کنیم.
به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان
