با توجه به اینکه بهبود مداوم و بهبود مستمر موضوعات مرتبط با فرایند تولید است، مفید است که تفاوت بین بهبود مداوم و بهبود مستمر را بدانیم.

بهبود مداوم در مورد شناسایی و ایجاد تغییراتی است که نتایج بهتر را به همراه خواهد داشت که یک مفهوم مرکزی برای نظریه های مدیریت کیفیت است. توضیحی روشن از تفاوت بین بهبود مداوم و بهبود مستمر ارائه می دهیم.

بهبود مستمر یک تکنیک است که برای بهتر شدن کارایی این فرآیند با حذف موارد بی اهمیت و فعالیت های غیر ارزش افزوده استفاده می شود. این کار از طریق مفاهیم مختلف ژاپنی مثل Lean، Kaizen، 5S و غیره انجام شد. بهبود مستمر یک تلاش مستمر در تولید محصولات، خدمات یا فرایندها است. و دلالت بر شیب بهتر شدن دارد. مانند بهتر شدن کیفیت محصول. بهبود مداوم در مورد شناسایی و ایجاد تغییراتی است که نتایج بهتر را به همراه خواهد داشت که یک مفهوم مرکزی برای نظریه های مدیریت کیفیت است. با توجه به چارچوب ایزو ۹۰۰۱، بهبود مداوم باید یک الزام ضروری برای سازمان باشد.

دکتر ادوارد دمینگ، که به عنوان پدر مدیریت کیفیت در اواسط قرن بیستم با تولید کنندگان خودرو ژاپنی در بهبود کیفیت محصولات کار می کرد. به غیر از این کار، دمینگ چرخه Plan-Do-Check-Act Act یعنی همان (PDCA) را برای بهبود مداوم معرفی کرد که در چرخه دمینگ نهادینه گردیده است.