QFD مخفف عبارت Quality Function Deployment که در فارسی گسترش عملکرد کیفیت (توسعه عملکرد کیفیت) ترجمه شده، یک تکنیک برای طراحی محصول و خدمات و از ابزارهای طرح‌ریزی کیفیت است که در سال ۱۹۹۶ توسط آقای Yoji Akao در ژاپن معرفی شد.
این روش در سال ۱۹۷۲ برای نخستین بار به صورت عملیاتی در کارخانه کشتی سازی کوبه میتسوبیشی مورد استفاده قرار گرفت.
سپس در سال ۱۹۸۳ وارد آمریکا شد و اکنون در کشورهای بسیاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از QFD می‌توان به عنوان ماشین مترجم «نیازمندی‌های مشتریان» به «مشخصات فنی و مهندسی» نام برد. به عبارت دیگر این روش مبدل تقاضاهای مشتریان به ویژگی‌های کیفیت و آماده ساختن یک طرح کیفیت برای محصول نهایی است.
این عملکرد از طریق گسترش سیستماتیک روابط بین تقاضاهای مشتری و ویژگی‌های کیفیت محصول انجام می‌شود. این فرایند معمولا با کیفیت اجزای عملکردی آغاز گشته و سپس به کیفیت همه قسمتها و فرآیندها گسترش می‌یابد.
برای دریافت فایل توضیحات تکمیلی QFD از لینک زیر اقدام کنید.
