حبیب‌الله ثابت که به ثابت‌پاسال معروف است، بازرگان، صنعت‌گر و کارآفرین ایرانی بوده است. حبیب‌الله ثابت با آوردن تکنولوژی‌های روز دنیا و گرفتن نمایندگی شرکت‌های خارجی و تأسیس کارخانه‌های متعدد، کمک بزرگی به مدرنیته و صنعتی شدن ایران کرد. او پایه‌گذار نخستین سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران، اولین کارخانه صنعتی مُبل ایران و کارخانه پپسی کولا بود.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تربیت و مدرسه سن لویی تهران انجام داد؛ و تابستان در یک مغازه دوچرخه سازی متعلق به محمد تقی تام کار کرد و پس از چندی به پیشنهاد او در سال ۱۲۹۸ شعبه ای از مغازه دوچرخه سازی و تعمیر آن به مدیریت ثابت را در تجریش راه اندازی کرد. در کنار محمد تقی تام رانندگی و مکانیکی را آموخت. در سن ۱۸ سالگی در حالیکه هنوز مشغول تحصیل بود با پولی که از کار در دوچرخه سازی بدست آورده بود، یک خودروی سواری فورد خرید و به نقل و انتقال مسافر از توپخانه به قلهک پرداخت. وی بعدها با مشاهده تعداد روزافزون مسافرانی که برای زیارت به عراق و کربلا می‌رفتند به نقل و انتقال مسافر در مسیرهای دورتر پرداخت. وی در این سفرها یک سواری دیگر از بیروت خرید و توانست به دوبرابر قیمت آن را در تهران بفروشد، او این کار را بارها تکرار کرد و بعدها به فرانسه و ایتالیا برای آشنایی با کارخانجات ماشین‌سازی سفر نمود. در سال ۱۹۳۶ ثابت به فرانسه مسافرت کرد. او دو دستگاه کامیون در فرانسه خرید و پس از بازگشت به ایران، اولین شرکت حمل و نقل مدرن را در ایران با نام «اداره حمل و نقل ثابت» تأسیس نمود. در سال‌های بعد، به دلیل حسن انجام وظیفه امتیاز مرسولات پستی شهرهای دیگری نیز به وی واگذار گردید. در جریان ساخت راه‌آهن ایران وی توانست قراردادهایی برای حمل و نقل مصالح با شرکت دانمارکی سازنده کمپساکس منعقد نماید.
در سال ۱۹۳۱، ثابت فعالیت‌های خود را گسترش داد. با رشد روزافزون تأسیسات اداری و شهرنشینی مردم و نیاز مبرمی که به اسباب و اثاثیه ایجاد می‌کرد. با این مشاهدات و افزایش تقاضا ثابت کارخانه ای برای تولید لوازم خانگی و اداری چوبی تاسیس کرد.
حوادث سال ۱۳۲۰ شمسی که با اشغال ایران توسط شوروی و انگلیس، عزل رضاشاه و هرج و مرج در کشور همراه بود، زندگی وی را مانند خیلی از ایرانی‌های دیگر تحت تأثیر قرار داد تا ثابت نیز تصمیم به مهاجرت بگیرد. اندکی پس از مهاجرت به آمریکا با اجاره دفتری به کار واردات و صادرات مشغول شد در ابتدا با واردات کتیرا از ایران موفقیت چشم گیری کسب نکرد پس در اقدامی جدید با تاسیس شرکت صادرات فیروز اقلام کوچک مانند جوراب، لوازم آرایش و… را بابسته های پستی به ایران ارسال می کرد چرا که در آن زمان به دلیل امکان ارسال کالا به ایران از طریق دریا و هوا وجود نداشت.
وی برای گسترش کار با شرکتی به نام «پاسال» در تهران که نامش برگرفته از حروف اول بنیانگذاران آن (پناهی، امیل عبود، سافیان، لک) بود همکاری کرد و چندی بعد شرکت پاسال در تهران و شرکت ثابت در نیویورک، شرکتی جدید در ایران به ثبت می‌رسانند به نام ثابت پاسال و از این به بعد حبیب الله ثابت به نام این شرکت یعنی ثابت پاسال به شهرت می‌رسد. ثابت تا پایان جنگ جهانی دوم در آمریکا ماند و در اوایل دهه سی به ایران بازگشت.
در این زمان او موفق به اخذ نمایندگی لاستیک جنرال گردید و بعدها به خاطر فروش خوب این لاستیک‌ها در ایران توانست موافقت مدیران کارخانه را برای تأسیس یک کارخانه در ایران جلب نماید. از دیگر نمایندگیهای وی عبارت اند از استود بکر، فولکس واگن، روغن موتور اسو که بعدها پالایشگاه آن را در ایران راه اندازی کرد، اتو لایت، لیفتراک، هواپیماهای بیچ کراف، ریش تراش فیلیپس، پنی سیلین و برخی نمایندگیهای ماشینهای کشاورزی، ساختمانی و لوازم آشپزخانه و یکی از معروفترین آنها پپسی کولا ، تاسیس کارخانه زمزم و شیشه مینا نام برد.
مجله تجاری فورچون در سال ۱۹۷۴، دارایی او را، یک دهم کل دارایی ایران تخمین زد. این دارایی‌ها شامل بانک، ساختمان ها، صنایع انرژی و دارو سازی بود. او در اکثر زمینه‌های تجاری و صنعتی آن زمان دستی داشت.
